درباره بیماری آب مروارید (قسمت اول)

آب مروارید یک بیماری چشمی است که بیشتر افراد مسن را به کلینیک های پزشکی چشم هدایت می‌کند. این بیماری به لنز چشم مربوط می‌شود و در اثر عواملی مانند افزایش سن، مصرف دخانیات، کنترل ناقص قند خون در بیماران دیابتی، سابقه خانوادگی و استفاده از برخی داروها از جمله کورتیکواستروئیدها، وضوح لنز چشم تدریجاً کاهش می‌یابد. در چشم سالم، لنز باید شفاف باشد تا نور را به خوبی منتقل کند و به بینایی کمک کند. اما در بیماران مبتلا به آب مروارید، لنز ابری می‌شود و علائمی ایجاد می‌کند، از جمله:

1. کاهش تدریجی بینایی، به ویژه در شب هنگام رانندگی برای افراد مسن.
2. بهبود موقتی بینایی نزدیک، که یکی از علائم مهم آب مروارید است. بیماران معمولاً با پیری چشمی روبرو می‌شوند و بدون استفاده از عینک، قادر به انجام کارهای دقیق نیستند. اما در مراحل اولیه آب مروارید، بینایی نزدیک بهبود می‌یابد به حدی که بدون استفاده از عینک، می‌توان به راحتی کتاب خواند. این بهبود دروغین بینایی ناشی از تیرگی لنز و تغییر در سرعت شکست نور نسبت به وضعیت طبیعی است و به عنوان علامت دید دوم شناخته می‌شود.
3. دیدن چراغ‌های رنگی پراکنده، که نشانه دیگری از آب مروارید است.

تشخیص زودرس آب مروارید بسیار مهم است؛ زیرا بیمار ممکن است تغییرات بینایی را گزارش نکند اما هنوز این بیماری را داشته باشد. با بررسی دقیق توسط پزشک، می‌توان به راحتی مشاهده کرد که لنز ابری شده و آب مروارید در فرد وجود دارد و اقدامات درمانی بعدی را انجام داد. تشخیص زودرس آب مروارید، به ویژه برای نوزادان، بسیار مهم است. در دوران نوزادی، آب مروارید می‌تواند نشان دهنده وجود اختلالات عروقی مادرزادی در چشم و حتی تومورهای داخل چشم باشد و در صورت عدم درمان به موقعذرخواهی می‌کنم، اما به دلیل قطعه‌بندی متن، جمله ناقص مانده است و ادامه آن را نمی‌توانم تشخیص دهم. لطفاً اگر سوال یا درخواست خاصی دارید، آن را بیان کنید تا بهتر بتوانم به شما کمک کنم.