بیماری های مقاربتی 2

بیماری‌های مقاربتی، عفونت‌ها یا بیماری‌هایی هستند که از یک فرد به فرد دیگر در طول فعالیت‌های جنسی منتقل می‌شوند. با این حال، برخی از آن‌ها می‌توانند از طریق تماس با مایعات بدنی فرد آلوده منتقل شوند. هر سال، بیش از بیست نوع بیماری مقاربتی میلیون‌ها زن و مرد را مبتلا می‌کند. بیماری‌های مقاربتی می‌توانند به وسیله ویروس‌ها، باکتری‌ها یا انگل‌ها ایجاد شوند. به طور کلی، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده تخمین می‌زند که هر سال نزدیک به ۱۹ میلیون مورد جدید از بیماری‌های مقاربتی وجود دارد و تقریباً نیمی از این افراد نوجوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله هستند.

هر فرد مبتلا به بیماری مقاربتی باید اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران مانند استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی انجام دهد. در شماره قبلی، ما درباره‌ی بیماری‌های مقاربتی ویروسی شایع مانند ایدز، تبخال دستگاه تناسلی و زگیل‌های تناسلی صحبت کردیم. در این شماره، درباره‌ی بیماری‌های مقاربتی باکتریایی شایع صحبت خواهیم کرد.
بیماری مقاربتی باکتریایی شایع

کلامیدیا، سوزاک و سفلیس از انواع متداول این گروه هستند و توسط باکتری منتقل می‌شوند.

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس

این عفونت شایع‌ترین بیماری مقاربتی در سراسر جهان است. بیشتر افراد مبتلا به عفونت کلامیدیا علائمی مانند درد یا ناراحتی در طول رابطه جنسی، سوزش معده، درد زیر شکم و ترشح سبزیجات زرد از آلت تناسلی مرد یا واژن دارند که در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به سرطان پروستات در مردان و التهاب بیضه‌ها و رحم در زنان شود و ممکن است باعث عفونت لگنی در زنان شود که می‌تواند باعث ناباروری یا حاملگی خارج از رحومه شود. عفونت کلامیدیا قابل درمان است و با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود.

عفونت سوزاک

سوزاک نیز یک بیماری مقاربتی باکتریایی است که توسط باکتری به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این عفونت ممکن است بدون علائم باشد یا علائمی مانند سوزش و خارش در منطقه تناسلی، ترشحات غیرعادی و درد در طول رابطه جنسی داشته باشد. در صورت عدم درمان، می‌تواند به عفونت مجاری ادراری و التهاب رحم منجر شود. سوزاک با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود.

سفلیس

سفلیس یک بیماری مقاربتی باکتریایی است که توسط باکتری ترپونِما پالیدوم ایجاد می‌شود. این بیماری در مراحل اولیه ممکن است بدون علائم باشد ولی در صورت عدم درمان، می‌تواند به مراحل پیشرفته‌تری بروید. علائم سفلیس می‌تواند شامل زخم‌های قرمز و دردناک در منطقه تناسلی، زخمهای دهان و لکه‌های جسمی باشد. سفلیس با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود.

در کل، برای جلوگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی باکتریایی، استفاده از روش‌های محافظتی مانند کاندوم در طول روابط جنسی و انجام آزمایش‌های منظم جهت تشخیص و درمان زودهنگام عفونت‌ها بسیار مهم است. همچنین، مهم است که با همسر یا شریک جنسی خود در مورد وضعیت سلامت جنسی صحبت کنید و در صورت وجود علائم مشکوک، به پزشک مراجعه کنید.

سیفلیس عبارت است از یک بیماری که در چهار مرحله مختلف، اولیه، ثانویه، نهان و مرحله سوم ظاهر می‌شود. این بیماری می‌تواند از مادر باردار مبتلا به سیفلیس به جنین منتقل شود. در هر مرحله، سیفلیس می‌تواند بر سیستم عصبی تأثیر بگذارد. معمولاً در مراحل اولیه، سیفلیس تشخیص داده نمی‌شود. علائم سیفلیس شامل قرمزی، خستگی، تب، سردرد، درد مفاصل، کاهش وزن و ریزش مو است.

علائم اولیه سیفلیس معمولاً به صورت زخم‌های دایره‌ای باز، بدون درد، اما بسیار عفونی در مناطقی مانند آلت تناسلی مرد، اطراف یا داخل واژن، اطراف دهان، اطراف مقعد و حتی گاهی روی دست‌ها ظاهر می‌شوند. اگر بیماری درمان نشود، سیفلیس می‌تواند باعث ایجاد بثورات گذرا و آسیب به چشم، اعصاب، رگ‌های خونی، استخوان‌ها، مفاصل، کبد و قلب شود.

این بیماری ابتدا به صورت بثورات پوستی موقت در بدن ظاهر می‌شود و سپس قلب و سیستم عصبی را آلوده می‌کند. پیشروی بیماری بسیار کند است و حتی ممکن است سال‌ها طول بکشد تا قلب و سیستم عصبی تحت تأثیر قرار گیرند. درمان سیفلیس با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها امکان‌پذیر است.

میزان ابتلا به سیفلیس در مردان جنسی باز و دوجنسگرا بیشتر است. برخلاف کلامیدیا و سوزاک که بیماران بدون درمان را تهدید نمی‌کنند، عدم درمان سیفلیس می‌تواند منجر به مرگ شود.

به نکته اخلاقی زیر توجه کنید:

اگر پزشک به شما گفت که به یک عفونت آمیزشی مبتلا هستید، حتماً به همسرتان اطلاع دهید تا در صورت لزوم معاینه و درمان بشود. اگر این را به شریک زندگی خود نگویید، ممکن است او در معرض بیماری جدی‌تری قرار بگیرد و دوباره عفونت شود.

در مقاله بعدی، در مورد بیماریهایی که به‌وسیله انگل منتقل می‌شونسیفلیس را می‌توان به زبان ساده و روان به شرح زیر بازنویسی کرد:

سیفلیس یک بیماری است که در چهار مرحله مختلف ظاهر می‌شود. این مراحل شامل اولیه، ثانویه، نهان و مرحله سوم می‌باشند. سیفلیس مادرزادی نیز وجود دارد که از مادر مبتلا به سیفلیس به جنین منتقل می‌شود. این بیماری می‌تواند به سیستم عصبی آسیب برساند. معمولاً در مراحل اولیه، سیفلیس تشخیص داده نمی‌شود. علائم سیفلیس شامل قرمزی پوست، خستگی، تب، سردرد، درد مفاصل، کاهش وزن و ریزش مو می‌شود.

در مرحله اولیه، علائم سیفلیس به صورت زخم‌های دایره‌ای باز، بدون درد، اما بسیار عفونی در نواحی مانند آلت تناسلی مردان، اطراف و داخل واژن، دهان، مقعد و گاهی روی دست‌ها ظاهر می‌شوند. اگر بیماری درمان نشود، می‌تواند باعث ایجاد بثورات گذرا و آسیب به چشم، اعصاب، رگ‌های خونی، استخوان‌ها، مفاصل، کبد و قلب شود.

ابتدا سیفلیس به صورت بثورات پوستی موقت در بدن ظاهر می‌شود و سپس قلب و سیستم عصبی را آلوده می‌کند. پیشرفت بیماری بسیار کند است و ممکن است سال‌ها طول بکشد تا قلب و سیستم عصبی تحت تأثیر قرار بگیرند. سیفلیس با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان است.

میزان ابتلا به سیفلیس در مردان جنسی باز و دوجنسگرا بیشتر است. برخلاف کلامیدیا و سوزاک که بیماران بدون درمان را تهدید نمی‌کنند، سیفلیس در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به مرگ شود.

نکته اخلاقی مهمی که باید به آن توجه کنید، اطلاع دادن به همسرتان در صورت تشخیص عفونت آمیزشی ضروری است. این اقدام به او کمک می‌کند تا در صورت لزوم معاینه و درمان دریافت کند. در صورتی که این موضوع را به همسرتان اطلاع ندهید، ممکن است او در معرض خطر بیماری جدی‌تری قرار بگیرد و احتمالاً دوب