افزایش خودکشی در ایران | ۵ علامت مهم خودکشی

آمارهای خودکشی در ایران، نگران‌کننده است. به طور متوسط، از هر ۱۰۰ هزار نفر در ایران، ۱۲۵ نفر اقدام به خودکشی می‌کنند. این رقم، تقریبا ۲۰ برابر بیشتر از خودکشی‌هایی است که به مرگ منجر می‌شوند. نقطه بحرانی این است که بسیاری از افرادی که دست به خودکشی می‌زنند، آنقدر ناامید هستند که از هر راهی برای تمام کردن زندگی خود استفاده می‌کنند. حتی اگر این افراد از مشاوره و کمک گرفتن از روانشناس نیز بهره‌مند شوند، گاهی احساس فقدان و افسردگی در آنها آنقدر شدید است که به صورت کاملاً آنی تصمیم به خودکشی می‌گیرند.

برای مقابله با این بحران، باید به سلامت روان افراد جامعه توجه ویژه‌ای شود. آموزش‌های عمومی در مورد سلامت روان و شناسایی علائم هشداردهنده خودکشی، می‌تواند به کاهش این مشکل کمک کند. همچنین، باید دسترسی افراد به خدمات روان‌شناسی و مشاوره تسهیل شود تا افرادی که نیاز به کمک دارند، بتوانند به راحتی از این خدمات بهره‌مند شوند.

اگر شما یا یکی از اطرافیانتان در معرض خطر خودکشی هستید، می‌توانید از راهکارهای زیر برای کمک به آنها استفاده کنید:

• با آنها صحبت کنید و به آنها گوش دهید.
• از آنها حمایت کنید و به آنها نشان دهید که نگران آنها هستید.
• آنها را تشویق کنید که برای کمک گرفتن به یک متخصص مراجعه کنند.
• در صورت بروز علائم حاد خودکشی، با اورژانس تماس بگیرید.

چرا میزان خودکشی در ایران رو به افزایش است؟

بحران‌های اجتماعی و اقتصادی، استرس‌های ناشی از فقر و نابرابری، و تغییرات فرهنگی و اجتماعی، همگی از عواملی هستند که می‌توانند منجر به افزایش خودکشی در جامعه شوند. در ایران، آمار خودکشی در دهه گذشته بیش از ۴۰ درصد افزایش یافته است. این رقم، نشان‌دهنده یک بحران جدی در جامعه است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که نرخ خودکشی در استان‌های غربی ایران، بسیار بیشتر از سایر مناطق است. استان‌های کرمانشاه، ایلام، و کهگیلویه و بویراحمد، بیشترین آمار خودکشی را در کشور دارند. خودکشی معمولاً در افرادی اتفاق می‌افتد که احساس ناامیدی، بی‌پناهی، و سربار بودن می‌کنند. این افراد، معمولاً تحت فشارهای اجتماعی و اقتصادی زیادی قرار دارند و احساس می‌کنند که راهی برای بهبود زندگی خود ندارند.

برخی از دلایل اصلی خودکشی در ایران عبارتند از:

• مشکلات خانوادگی و زناشویی
• ناکامی‌های اقتصادی و شغلی
• احساس سربار بودن
• اعتیاد
• افسردگی و اختلالات روانی 

در سال‌های اخیر، آمار خودکشی‌های شرافتی و مربوط به زنان نیز در ایران افزایش یافته است. این خودکشی‌ها، معمولاً ناشی از فشارهای فرهنگی و اجتماعی هستند.

علائم هشداردهنده خودکشی

1. تغییرات در رفتار: رفتار غیرعادی و نامتعارف از مهمترین نشانه‌های خودکشی است. فرد ممکن است عصبانی، پرخاشگر، غمگین و افسرده به نظر برسد. افرادی که در مراحل نهایی خودکشی قرار دارند، معمولاً آرامش و شادمانی مصطنعی نشان می‌دهند.
2. تغییر در الگوی خواب: تغییر در الگوی خواب می‌تواند از نشانه‌های افسردگی و خودکشی باشد. افرادی که نیت خودکشی دارند، ممکن است بیشتر از حد معمول در رختخواب بمانند و انگیزه‌ای برای بلند شدن نداشته باشند. همچنین، ممکن است تمام شب بیدار بمانند و نیاز به خوابیدن نداشته باشند.
3. تهیه لوازم و ابزارهای خودکشی: اگر شخصی به شما اعلام کند که لوازم خودکشی خریداری کرده یا به دنبال ابزار خودکشی است، این ممکن است نشانه برنامه‌ریزی برای خودکشی باشد. برخی افراد همچنین ممکن است اقلامی مانند قرص‌های مخدر را خریداری و در محل مخفی کنند. در صورتی که چنین اقلامی را پیدا کنید، باید فوراً از یک مشاور یا روانشناس حرفه‌ای کمک بگیرید.
4. انزوا و دوری از دیگران: فردی که تمایل به خودکشی دارد، معمولاً از ارتباط با خانواده و دوستان خود دور می‌شود. او احساس منزوی شدن می‌کند و تمایلی به برقراری ارتباط با دیگران ندارد. افرادی که انگیزه‌ای برای انجام فعالیت‌های روزمره ندارند و از هیچ کار و شرایطی لذت نمی‌برند، بیشتر از دیگران به خودکشی می‌پردازند.
5. درد جسمی: درد و ناراحتی فیزیکی نیز می‌تواند نشانه خودکشی باشد. افرادی که به افسردگی رنج می‌برند، ممکن است به طور مداوم از سردرد، مشکلات گوارشی و دردهای عمومی بدن شکایت کنند. اگر فرد بدون دلیل مشخص دردهای عضلانی متنوعی داشته باشد و به طور مداوم از دردها شکایت کند، این می‌توجه داشته باشید که این علائم تنها نشانه‌های ممکن خودکشی هستند و ممکن است به تنهایی نتیجه قطعی و قاطعی را نشان ندهند. اما در صورتی که شما یا شخص دیگری این علائم را نشان دهید، حتماً به مشاور یا متخصص روانشناسی مراجعه کنید. این افراد می‌توانند به شما کمک کنند و راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند. همچنین، در صورت وجود خطر فوری برای خود یا شخص دیگر، باید به خط امداد محلی یا خط امداد روانشناسی در کشورتان تماس بگیرید.