موارد مصرف وعوارض مصرف فلوکسیتین

نام دارو: فلوکستین

نام لاتین: فلوکستین

• مارکتینگ: Prozac و سایر نام‌ها

• گروه دارویی: ضد افسردگی

• فرم های دارو: قرص

موارد استفاده از فلوکستین:

– درمان افسردگی
– درمان وحشت زدگی
– درمان وسواس عملی
– درمان اختلال خوردن خاص (پرخوری عصبی)
– درمان اختلال ناخوشی قبل از قاعدگی

فلوکستین به صورت کپسول موجود است.

موارد منع استفاده از فلوکستین:

– در مواردی مانند بیماری قلبی، صرع (در صورت بروز تشنج صرع، استفاده از دارو باید قطع شود)، درمان همزمان با تاریخچه شیدایی الکتروشوک، نارسایی کبد و کلیه، باید با احتیاط و دقت مصرف شود.

مقدار و نحوه مصرف فلوکستین:

مقدار، نوع و زمان مصرف دارو بستگی به موارد زیر دارد:

– سن بیمار
– نوع و شدت بیماری درمانی
– واکنش به دوز اولیه دارو
– سایر شرایط پزشکی بیمار

دوز معمول برای بزرگسالان در درمان پرخوری:

– فلوکستین با فوریت رهاسازی: 60 میلی‌گرم قرص خوراکی یک بار در روز صبح

دوز معمول برای بزرگسالان در درمان افسردگی:

– دوز اولیه: 20 میلی‌گرم قرص خوراکی یک بار در روز صبح، و در صورت عدم بهبود کافی بالینی پس از چند هفته، ممکن است افزایش یابد.
– حداکثر دوز: 80 میلی‌گرم قرص خوراکی در روز

دوز معمول برای بزرگسالان در درمان وسواس عملی:

– دوز اولیه: 20 میلی‌گرم قرص خوراکی یک بار در روز صبح، و در صورت عدم بهبود کافی بالینی پس از چند هفته، ممکن است افزایش یابد.
– حداکثر دوز: 80 میلی‌گرم قرص خوراکی در روز

دوز معمول برای بزرگسالان در درمان وحشت:

– دوز اولیه: 10 میلی‌گرم قرص خوراکی یک بار در روز، و پس از یک هفته تا 20 میلی‌گرم قرص خوراکی یک بار در روز افزایش می‌یابد.
– حداکثر دوز: 60 میلی‌گرم قرص خوراکی در روز

دوز معمول برای بزرگسالان در درمان اختلال ناخوشی قبل از قاعدگی:

– 20 میلی‌گرم قرص خوراکی یک بار در روز در طول دوره قاعدگی

برای کودکان 8 تا 18 سال در درمان افسردگی، معمولاً دوز روزانه 10 تا 20 میلی‌گرم خوراکی در نظر گرفته می‌شود. در بعضی موارد، دوز ممکن است از 10 میلی‌گرم شروع شده و سپس پس از یک هفته به 20 میلی‌گرم افزایش یابد.

برای کودکان خردسال، اگر بهبود کافی حاصل نشود، دوز روزانه 10 میلی‌گرم خوراکی در نظر گرفته می‌شود و پس از چند هفته ممکن است به 20 میلی‌گرم افزایش یابد.

در درمان وسواس در کودکان 7 تا 17 سال، دوز اولیه معمولاً 10 میلی‌گرم خوراکی در نظر گرفته می‌شود و سپس به 20 میلی‌گرم خوراکی در روز افزایش می‌یابد به مدت 2 هفته.

برای کودکان کوچکتر، در صورت عدم بهبود کافی، دوز روزانه 10 میلی‌گرم خوراکی در نظر گرفته می‌شود و پس از چند هفته افزایش می‌یابد.

این دارو ممکن است عوارض جانبی زیر را داشته باشد:

1. حالت تهوع: احساس عدم راحتی در معده و احساس نفخ و تهوع.

2. خواب آلودگی: احساس خواب آلودگی و خوابیدن بیش از حد.

3. سرگیجه: احساس سرگیجه و دوری از واقعیت.

4. اضطراب: احساس نگرانی و استرس زیاد.

5. مشکل خواب: دشواری در خوابیدن یا خواب ناکافی.

6. از دست دادن اشتها: کاهش اشتها و عدم علاقه به خوردن غذا.

7. خستگی: احساس خستگی و کاهش انرژی.

8. تعریق: بیش از حد تعریق کردن و احساس عرق سرد.

9. تغییرات ذهنی / خلقی غیرمعمول یا شدید: تغییرات غیرمعمول در حالت روحی و خلقی، مانند افسردگی یا هیجان زیاد.

10. کبودی / خونریزی آسان: بروز کبودی روی پوست یا خونریزی غیرمعمول و آسان.

11. ضعف / اسپاسم عضله: کاهش قدرت عضلات و بروز اسپاسم و تشنجات عضلانی.

12. کاهش علاقه به رابطه جنسی: کاهش علاقه جنسی و کارکرد جنسی ضعیف‌تر.

13. کاهش غیرمعمول وزن: کاهش وزن بدن بدون دلیل آشکار.

14. مدفوع خونی / سیاه: بروز خونریزی در دستگاه گوارش باعث خونریزی در مدفوع و تیرگی مدفوع می‌شود.

15. تشنج: بروز حملات تشنج و افتادن به زمین که ممکن است با تغییرات رفتاری و حرکتی همراه باشد.

16. علائم مشکلات کلیوی: علائمی مانند درد در ناحیه کلیه، تورم یا قرمزی در منطقه کلیه.

17. درد چشم / تورم / قرمزی: درد، تورم و قرمزی در چشم.

18. گشاد شدن مردمک چشم: بزرگ شدن مردمک چشم و عدم تناسب با شرایط نوری.

19. تغییر در بینایی: تغییرات در قدرت بینایی و مشکلات بینایی.

20. بثورات پوستی: بروز آفت‌ها، خارش و تورم پوست.

21. خارش / تورم: احساس خارش و تورم در بدن.

22. سرگیجه شدید / از دست دادن تعادل: سرگیجه شدید و دشواری در حفظ تعادل بدن.

برخی از داروهایی که ممکن است با فلوکستین تداخل داشته باشند عبارتند از:

– داروهای ضدپلاکت مانند کلوپیدوگرل
– وارفارین، که یک داروی ضد انعقاد است
– ایبوپروفن، که یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است
– ایزوکاربوکسازید، که یک داروی برخیزنده است
– لینزولید، که یک داروی ضدلرزش است
– متیلن بلو، که یک داروی ضد افسردگی است
– موکلوبید، که یک داروی ضدتشنج است
– سلژلین، که یک داروی ضد افسردگی است
– ترانیل سیپرومین، که یک داروی ضد افسردگی است
– پروکاربازین، که یک داروی ضد افسردگی است
– فنلزین، که یک داروی ضد افسردگی است
– رساژیلین، که یک داروی ضد افسردگی است
– Safinamide، که یک داروی مورد استفاده در بیماری پارکینسون است.

برای جلوگیری از تداخل دارویی، برای پزشک خود لیستی از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید ارائه کنید.

همچنین باید در مصرف فلوکستین موارد احتیاط را رعایت کنید:

– اگر حساسیتی نسبت به فلوکستین یا هر داروی دیگر دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند.

– در دوران بارداری، فلوکستین فقط در صورت ضرورت قابل استفاده است. نوزادانی که از مادرانی که در 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده‌اند، به ندرت علائمی مانند مشکلات تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم را تجربه می‌کنند.

– در صورت شیردهی، قبل از مصرف فلوکستین با پزشک خود مشورت کنید، زیرا این دارو از طریق شیر مادر دفع می‌شود و ممکن است بر روی کودک تأثیر منفی داشته باشد.

نحوه عملکرد فلوکسیتین

فلوکستین یک نوع دارو است که به منظور جلوگیری از جذب مجدد سروتونین در مغز عمل می‌کند. با این حال، در دزهای بالاتر، ممکن است باعث جذب مجدد دوپامین و نوراپی نفرین نیز شود.

همچنین، فلوکستین یک نوع داروی آگونیست گیرنده σ1 (سیگما 1) و همچنین یک مهارکننده کانال کلر وابسته به کلسیم است.

شرایط نگهداری

برای نگهداری فلوکستین، بهتر است آن را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.

توصیه های مصرف

برای افرادی که از فلوکستین استفاده می‌کنند، توصیه می‌شود که اگر دیابت دارند، سطح قند خون خود را مرتب کنترل کرده و نتایج آن را با پزشک خود به اشتراک بگذارند.

این دارو ممکن است باعث افزایش سروتونین شود و به طور نادر، می‌تواند عارضه‌ای جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین ایجاد کند. اگر از سایر داروهایی که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند استفاده می‌کنید، خطر بروز این عارضه افزایش می‌یابد. بنابراین، در مورد تمامی داروهایی که در حال مصرف آنها هستید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

فلوکستین ممکن است بعد از مصرف آخرین دوز در بدن شما تا هفته‌ها موجود بماند و ممکن است با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشد. اگر در ۵ هفته گذشته قبل از شروع مصرف هر داروی دیگری، فلوکستین مصرف کرده‌اید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

همچنین، این دارو ممکن است سبب سرگیجه یا خواب آلودگی شود. بنابراین، توصیه می‌شود که تا زمانی که تأثیر دارو را بر روی شما مشاهده می‌کنید، رانندگی نکنید، از ماشین استفاده نکنید و هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید.

زیرا مشکلات ذهنی/خلقی که درمان نشده‌اند (مانند افسردگی، حملات هراس، وسواس فکری عملی) ممکن است بیماری‌های جدی را به همراه داشته باشند، توقف مصرف این دارو را مگر اینکه توسط پزشک تفلوکستین یک نوع دارو است که عملکرد آن بر اساس دو مکانیسم اصلی است. این دارو با جلوگیری از جذب مجدد سروتونین در مغز، اثر خود را نشان می‌دهد. همچنین، در دوزهای بالاتر، می‌تواند باعث جذب مجدد دوپامین و نوراپی نفرین شود.

علاوه بر این، فلوکستین یک آگونیست گیرنده σ1 (سیگما 1) و همچنین یک مهار کننده کانال کلر وابسته به کلسیم است.

برای نگهداری از فلوکستین، بهتر است آن را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.

برای افرادی که از فلوکستین استفاده می‌کنند، توصیه می‌شود که در صورت داشتن دیابت، سطح قند خون خود را به صورت منظم کنترل کرده و نتایج آن را با پزشک خود به اشتراک بگذارند.

مصرف فلوکستین ممکن است سطح سروتونین را افزایش دهد و در موارد نادر، می‌تواند منجر به بروز سندرم/سمیت سروتونین، که یک بیماری جدی است، شود. اگر از سایر داروهایی که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند استفاده می‌کنید، خطر بروز این بیماری افزایش می‌یابد. بنابراین، با پزشک یا داروساز خود در مورد تمام داروهایی که استفاده می‌کنید، مشورت کنید.

یک نکته مهم این است که فلوکستین ممکن است بعد از مصرف آخرین دوز، هفته‌ها در بدن شما باقی بماند و ممکن است با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشد. در صورتی که در ۵ هفته گذشته قبل از شروع مصرف هر داروی دیگری، فلوکستین مصرف کرده‌اید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

همچنین، این دارو ممکن است عوارضی مانند سرگیجه یا خواب آلودگی ایجاد کند. به همین دلیل، توصیه می‌شود تا تا زمانی که تأثیر دارو را بر روی خود مشاهده می‌کنید، از رانندگی و استفاده از ماشین خودداری کنید و هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد را انجام ندهید.