فیبروم رحم و درمان

فیبروم رحم توده‌های غیرسرطانی و خوش‌خیمی هستند که در لایه‌های عضلانی رحم رشد می‌کنند. این تومورها می‌توانند کوچک یا بزرگ باشند و در سنین باروری، یعنی 20 تا 50 سالگی، شایع‌تر هستند. علت دقیق رشد فیبروم‌های رحم هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما عواملی مانند ژنتیک، هورمون‌ها و عوامل محیطی در آن نقش دارند. فیبروم‌های رحم معمولاً با معاینه بالینی و سونوگرافی تشخیص داده می‌شوند. در برخی موارد ممکن است نیاز به انجام آزمایشات دیگری مانند MRI یا هیستروسکوپی باشد.

انواع فیبروم‌ های رحمی

فیبروم‌ های اینترامورال

شایع‌ترین نوع فیبروم‌های رحمی، فیبروم‌های اینترامورال هستند. این فیبروم‌ها در داخل عضلات رحم رشد می‌کنند و می‌توانند باعث بزرگ شدن رحم شوند.

فیبروم‌ های ساب‌سروزال

فیبروم‌های ساب‌سروزال نوع دیگری از فیبروم‌های رحمی هستند که در لایه خارجی رحم رشد می‌کنند. این فیبروم‌ها می‌توانند باعث بزرگ شدن رحم و همچنین فشار بر سایر اندام‌های لگن شوند.

فیبروم‌ های ساب‌موکوز

فیبروم‌های ساب‌موکوز نوع نادری از فیبروم‌های رحمی هستند که در داخل حفره رحم رشد می‌کنند. این فیبروم‌ها می‌توانند باعث خونریزی شدید قاعدگی، سقط جنین و نازایی شوند.

علائم فیبروم‌ های رحمی

فیبروم‌های رحمی معمولاً علائمی ایجاد نمی‌کنند. با این حال، در برخی موارد ممکن است باعث بروز علائمی مانند:

• خونریزی شدید قاعدگی
• درد قاعدگی
• فشار در ناحیه لگن
• تکرر ادرار
• یبوست
• نازایی

علائم فیبروم بدخیم رحم

فیبروم‌های رحمی تومورهای خوش‌خیمی هستند که در عضلات رحم رشد می‌کنند. این تومورها در زنانی که در سنین باروری هستند، شایع‌تر هستند. با این حال، در برخی موارد، فیبروم‌های رحمی می‌توانند بدخیم شوند. به این نوع فیبروم، سارکوم رحم گفته می‌شود. سارکوم رحم یک نوع سرطان نادر است که کمتر از 1 درصد از فیبروم‌های رحمی را تشکیل می‌دهد. این سرطان می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در زنان بالای 50 سال دیده می‌شود.

علائم سارکوم رحم می‌تواند شبیه به علائم فیبروم‌های خوش‌خیم باشد. با این حال، برخی از علائم می‌تواند نشان‌دهنده‌ی بدخیم بودن فیبروم باشد. این علائم عبارتند از:

• خونریزی غیرعادی از واژن، به ویژه خونریزی پس از یائسگی
• احساس پر بودن شکم
• تکرر ادرار
• درد در ناحیه لگن
• کاهش وزن بدون دلیل
• تب

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با انجام معاینه فیزیکی، سونوگرافی و آزمایش خون، وجود سارکوم رحم را تشخیص دهد.

علت به وجود آمدن فیبروم رحمی

ژنتیک

ژنتیک یکی از مهم‌ترین عواملی است که در رشد فیبروم‌های رحمی نقش دارد. اگر در خانواده‌تان سابقه خانوادگی فیبروم رحمی وجود داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این بیماری نیز بیشتر است.

عدم توازن هورمونی

هورمون‌ها، به‌ویژه هورمون استروژن، نقش مهمی در رشد فیبروم‌های رحمی دارند. استروژن هورمون رشد است و می‌تواند باعث تحریک رشد فیبروم‌ها شود. کمبود پروژسترون نیز می‌تواند باعث تشدید علائم و رشد فیبروم‌ها شود.

عوامل محیطی

عوامل محیطی نیز می‌توانند در رشد فیبروم‌های رحمی نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

چاقی: چاقی می‌تواند باعث افزایش تولید استروژن در بدن شود.
استرس: استرس می‌تواند باعث افزایش تولید هورمون کورتیزول شود. کورتیزول می‌تواند باعث افزایش قند خون و تولید انسولین شود. انسولین نیز می‌تواند باعث تحریک رشد فیبروم‌ها شود.
مصرف کم میوه و سبزیجات: میوه‌ها و سبزیجات سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که می‌توانند از رشد فیبروم‌ها جلوگیری کنند.

غذاهای مضر برای فیبروم رحمی

گوشت قرمز: گوشت قرمز حاوی چربی‌های اشباع و اسیدهای چرب امگا 6 است. این چربی‌ها می‌توانند باعث التهاب شوند.
غذاهای شیرین: غذاهای شیرین حاوی قندهای ساده هستند. قندهای ساده می‌توانند باعث افزایش سطح انسولین در خون شوند. انسولین می‌تواند باعث تحریک رشد فیبروم‌های رحمی شود.
کربوهیدرات‌های تصفیه شده: کربوهیدرات‌های تصفیه شده مانند برنج سفید، ماکارونی و آرد، نوشابه و دیگر نوشیدنی‌های شیرین، شربت ذرت، غلات بسته بندی، محصولات پخته شده مانند کیک، شیرینی و دونات، چیپس سیب زمینی و کراکر، می‌توانند باعث افزایش سطح قند خون و انسولین در خون شوند.
گوشت‌های فرآوری شده: گوشت‌های فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس، حاوی مواد نگهدارنده و سدیم هستند. این مواد می‌توانند باعث التهاب شوند.
الکل: الکل می‌تواند باعث التهاب شود.

تشخیص فیبروم رحم

فیبروم‌ های رحم معمولاً با معاینه بالینی و سونوگرافی تشخیص داده می‌شوند. در برخی موارد ممکن است نیاز به انجام آزمایشات دیگری مانند MRI یا هیستروسکوپی باشد.

درمان فیبروم رحم

دارو درمانی فیبروم رحم

داروهای مختلفی برای درمان فیبروم رحم وجود دارد. برخی از این داروها با کاهش تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون، باعث کوچک شدن فیبروم‌ها می‌شوند.

جراحی فیبروم رحم

جراحی یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان فیبروم رحم است. در جراحی، فیبروم‌ها به‌طور کامل برداشته می‌شوند.

روش‌های جراحی فیبروم رحم عبارتند از:

لاپاروسکوپی: در این روش، برش‌های کوچکی در شکم ایجاد می‌شود و فیبروم‌ها از طریق این برش‌ها برداشته می‌شوند.
هیسترکتومی: در این روش، کل رحم برداشته می‌شود.
میکروسرجری: در این روش، فیبروم‌ها با استفاده از ابزارهای کوچک و دقیق از طریق برش‌های کوچک برداشته می‌شوند.

آمبولیزاسیون شریان رحمی

آمبولیزاسیون شریان رحمی روشی غیرتهاجمی است که در آن، موادی به شریان‌های تغذیه‌کننده فیبروم‌ها تزریق می‌شوند. این مواد باعث مسدود شدن جریان خون به فیبروم‌ها و کوچک شدن یا از بین رفتن آن‌ها می‌شوند.