التهاب لگن (PID) | علائم، تشخیص و درمان

بیماری التهابی لگن (PID)، عفونتی است که اندام‌های تولید مثل زنان را درگیر می‌کند. این بیماری می‌تواند رحم، لوله‌های فالوپ، تخمدان‌ها و لگن را تحت تاثیر قرار دهد.

شیوع: طبق آمار وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، حدود 5 درصد از زنان در این کشور به این بیماری مبتلا می‌شوند.

عامل: انواع مختلفی از باکتری‌ها می‌توانند عامل PID باشند، از جمله:

• باکتری‌های عامل سوزاک
• باکتری‌های عامل کلامیدیا

نحوه ابتلا:

انتقال از طریق رابطه جنسی: این بیماری معمولاً از طریق رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که به عفونت‌های مقاربتی (STIs) مبتلا است، منتقل می‌شود.
انتقال از طریق واژن: در موارد نادرتر، باکتری‌ها می‌توانند از طریق واژن وارد بدن شده و به اندام‌های لگن گسترش یابند.

علائم بیماری التهابی لگن

1. درد در قسمت تحتانی شکم: این علامت بیماری التهابی لگن شایع‌ترین علامت است و می‌تواند به عنوان درد مزمن یا ناگهانی در منطقه تحتانی شکم یا در نواحی اطراف آن تجربه شود.
2. درد در قسمت فوقانی شکم: در بعضی موارد، درد می‌تواند در قسمت بالای شکم، در ناحیه ناف یا حتی در ناحیه سینه تجربه شود.
3. تب: افزایش دمای بدن به صورت شدید یا مداوم می‌تواند نشانه ای از بیماری التهابی لگن باشد.
4. رابطه جنسی دردناک: برخی از زنان با PID ممکن است در طی رابطه جنسی درد یا ناراحتی احساس کنند.
5. ادرار دردناک: در بعضی موارد، التهابات در نزدیکی سرویکس (گردن رحم) می‌توانند باعث درد و سوزش در هنگام ادرار شوند.
6. خونریزی نامنظم: برخی زنان با PID ممکن است خونریزی نامنظم یا خونریزی بین دوره‌های قاعدگی تجربه کنند.
7. افزایش ترشحات بدبو واژن: ترشحات واژنی غیرطبیعی که بوی بد دارند و تغییر رنگ دارند ممکن است نشانه ای از بیماری التهابی لگن باشند.
8. خستگی: افزایش خستگی و کاهش انرژی نیز ممکن است به علامتی از PID تبدیل شود.

عوامل خطر بیماری التهابی لگن

1. ابتلا به عفونت‌های جنسی مانند سوزاک، کلامیدیا یا عفونت‌های منتقله جنسی دیگر (STI): افرادی که با این نوع عفونت‌ها مبتلا می‌شوند، خطر ابتلا به بیماری PID را افزایش می‌دهند.
2. رابطه جنسی در سنین زیر 25 سال: افراد جوانتر که فعالیت جنسی دارند، خطر ابتلا به بیماری PID بیشتری دارند.
3. داشتن چندین شریک جنسی: افزایش تعداد شریک‌های جنسی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن را افزایش دهد.
4. رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم: استفاده نکردن از روش‌های مانع بارداری می‌تواند خطر ابتلا به بیماری PID را افزایش دهد.
5. قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD): استفاده از دستگاه‌های داخل رحمی برای بارداری ممکن است خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن را افزایش دهد، اگرچه این خطر نسبتاً کم است.
6. شستشوی واژن: استفاده از محصولات شیمیایی یا روش‌های نامناسب برای شستشوی واژن می‌تواند تعادل باکتریایی را در واژن تغییر دهد و خطر ابتلا به بیماری PID را افزایش دهد.
7. سابقه بیماری التهابی لگن: افرادی که قبلاً بیماری التهابی لگن داشته‌اند، دارای خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.

تشخیص بیماری PID

آزمایشات تشخیصی PID:

معاینه لگن: برای بررسی اندام‌های داخلی لگن
کشت دهانه رحم: برای بررسی عفونت
آزمایش ادرار: برای بررسی وجود خون، سرطان و سایر بیماری‌ها
پس از جمع‌آوری نمونه‌ها، آنها به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند.

اگر PID تشخیص داده شود، ممکن است آزمایش‌های بیشتری برای بررسی آسیب به ناحیه لگن انجام شود. PID می‌تواند باعث ایجاد زخم در لوله‌های رحمی و آسیب دائمی به اندام‌های تولید مثلی شود.

آزمایشات اضافی برای بررسی آسیب:

سونوگرافی لگن: استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر اندام‌های داخلی
نمونه‌برداری از آندومتر: خارج کردن و بررسی نمونه‌ای کوچک از پوشش رحم (به صورت سرپایی)
لاپاراسکوپی: ورود وسیله‌ای انعطاف‌پذیر از طریق برشی در شکم برای عکس‌برداری از اندام‌های لگن (به صورت سرپایی)

درمان بیماری التهابی لگن (PID)

درمان آنتی‌ بیوتیکی:

پزشک برای درمان PID آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند.
به دلیل عدم اطلاع از نوع باکتری عامل عفونت، ممکن است دو نوع آنتی‌بیوتیک برای درمان انواع مختلف باکتری تجویز شود.
علائم در طی چند روز پس از شروع درمان بهبود می‌یابند یا از بین می‌روند.
مصرف کامل دوره آنتی‌بیوتیک ضروری است، حتی در صورت احساس بهبودی. قطع زودهنگام دارو می‌تواند باعث بازگشت عفونت شود.

بستری شدن در بیمارستان:

در موارد زیر بیمار برای معالجه به بیمارستان فرستاده می‌شود:
وجود بیماری زمینه‌ای
بارداری
وجود آبسه (تجمع چرک) در لگن

جراحی:

در موارد نادر و در صورت پارگی آبسه لگن یا عدم پاسخ عفونت به درمان، جراحی ضرورت می‌یابد.

درمان شریک جنسی:

باکتری‌های عامل PID می‌توانند از طریق تماس جنسی منتقل شوند.
شریک جنسی افراد مبتلا نیز باید تحت درمان قرار گیرند.
مردان می‌توانند ناقل باکتری‌های عامل PID باشند.
عدم برقراری رابطه جنسی تا زمان رفع عفونت برای جلوگیری از عود عفونت ضروری است.

عوارض طولانی مدت بیماری التهابی لگن (PID)

ناباروری: PID می‌تواند به لوله‌های رحمی آسیب برساند و باعث ناباروری شود.
حاملگی خارج رحمی: PID می‌تواند خطر حاملگی خارج رحمی را افزایش دهد، که در آن تخمک بارور شده در خارج از رحم، معمولاً در لوله فالوپ، لانه‌گزینی می‌کند. این وضعیت می‌تواند خطرناک باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
درد مزمن لگن: PID می‌تواند منجر به درد مزمن لگن شود که می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.
عفونت گسترده: در صورت عدم درمان، عفونت PID می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن سرایت کند.
مرگ: در موارد نادر، اگر عفونت PID به خون گسترش یابد، می‌تواند منجر به مرگ شود.