بیش فعالی چیست؟ ADHD از کی مشخص می‌شود؟

بیش فعالی (ADHD) یا اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، یک اختلال عصبی است که در آن شخص دارای مشکلاتی در توجه، کنترل حرکتی و سازگاری اجتماعی است. این اختلال معمولاً در دوران کودکی آغاز می‌شود و ممکن است تا سن بزرگسالی باقی بماند.

مشخصهای اصلی ADHD شامل دو دسته علائم است:

1. نشانه‌های کمبود توجه:
– دشواری در تمرکز و توجه به جزئیات
– مشکل در حفظ و یادآوری دستورالعمل‌ها
– پرتی و خروج از مسیر وظایف
– عدم تکرار کامل کارها و پروژه‌ها
– سرگرم شدن با جزئیات غیرضروری و از دست دادن توجه به وظایف مهم

2. نشانه‌های بیش فعالی:
– حرکت بیش از حد و بی‌قراری
– نمی‌تواند بدون حرکت بی‌اشتباه بنشیند
– صحبت بیش از حد و مقاطع نباشد
– دخالت ناخواسته در فعالیت‌های دیگران
– سختی در صبر کردن و انتظار

تشخیص ADHD بر اساس ارزیابی گسترده‌ای از سوی متخصصین بهداشت روانی و پزشکان انجام می‌شود. این تشخیص بر اساس ملاحظات رفتاری، سوابق پزشکی و اطلاعاتی که از خانواده و محیط مدرسه جمع‌آوری می‌شود، صورت می‌پذیرد.

بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی است که تأثیر بر عملکرد روزمره و کیفیت زندگی فرد مبتلا دارد. در افراد مبتلا به ADHD، عملکرد شناختی (مثل توجه، حافظه، تفکر و برنامه‌ریزی) و کنترل حرکتی آنها تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

معمولاً ADHD در دوران کودکی آغاز می‌شود و بیشتر در مردان نسبت به زنان دیده می‌شود. اما این اختلال نمی‌تواند به خاصیت جنسیتی خاصی نسبت داده شود و در زنان نیز ممکن است ظاهر شود، اما به صورت متفاوت باشد.

علت اختلال ADHD هنوز به طور دقیق مشخص نشده است، اما عوامل ژنتیکی، فرهنگی و محیطی می‌توانند نقشی در بروز آن داشته باشند. همچنین، عوامل مانند مصرف سیگار و مواد مخدر توسط مادر در طول بارداری، پیش‌زمینه ناشناخته‌ای را برای بروز ADHD فراهم می‌کند.

مدیریت ADHD معمولاً شامل ترکیبی از روش‌ها است که شامل مداخله رفتاری، مشاوره خانواده، آموزش در مدرسه و در صورت لزوم، داروهای معده‌ای است. این روش‌ها به کاهش علائم ADHD، بهبود توانایی‌های شناختی و اجتماعی فرد، و افزایش توانایی در مقابله با چالش‌های روزمره کمک می‌کنند.

اگر فکر می‌کنید خودتان یا فردی عزیزتان ممکن است مبتلا به ADHD باشد، توصیه می‌شود با یک متخصص بهداشت روانی یا پزشک مشورت کنید تا تشخیص صحیح و برنامه درمانی مناسب را دریافت کنید.