همه چیز در مورد سقط جنین

سقط جنین یا سقط غیرعمد، به از دست رفتن جنین قبل از هفته بیستم بارداری، به طور معمول در سه ماهه اول، اشاره دارد. این اتفاق ناخواسته می تواند تجربه ای دشوار و غم انگیز برای مادران باشد. علل متعددی برای سقط جنین وجود دارد که بسیاری از آنها خارج از کنترل فرد هستند. با این حال، شناخت عوامل خطر، علائم و انواع سقط جنین می تواند به درک بهتر این رویداد و دریافت حمایت یا درمان مورد نیاز کمک کند.

علائم سقط جنین

لکه‌های درشت خون: لکه‌های قهوه‌ای یا قرمز تیره می‌توانند نشان‌دهنده سقط جنین باشند.
خونریزی واژن: خونریزی می‌تواند خفیف یا شدید باشد و شبیه به قاعدگی یا سنگین‌تر از آن باشد.
خارج شدن بافت یا مایع از واژن: ممکن است لخته‌های خون، بافت‌های جنینی یا کیسه آب از واژن خارج شوند.
درد یا گرفتگی شدید شکم: درد شکم می‌تواند از نوع انقباضات قاعدگی تا درد شدید و ناگهانی متغیر باشد.
کمردرد خفیف یا شدید: کمردرد می‌تواند به تنهایی یا همراه با درد شکم رخ دهد.

علل سقط جنین در سه ماهه اول بارداری

1. ناهنجاری‌های کروموزومی:

شایع‌ترین علت سقط جنین، ناهنجاری‌های کروموزومی در جنین است. این ناهنجاری‌ها می‌توانند به طور تصادفی یا به دلیل مشکلات ژنتیکی در والدین رخ

2. مشکلات رحمی:

برخی از مشکلات رحمی مانند فیبروم، ناهنجاری‌های شکل رحم یا نارسایی دهانه رحم می‌توانند خطر سقط جنین را افزایش

3. مشکلات هورمونی:

عدم تعادل هورمون‌هایی مانند پروژسترون و استروژن می‌تواند

4. عفونت‌ها:

برخی از عفونت‌ها مانند عفونت‌های مقاربتی یا عفونت‌های

5. بیماری‌های مادر:

برخی از بیماری‌های مادر مانند دیابت، فشار خون بالا یا مشکلات

6. سبک زندگی:

مصرف الکل، سیگار کشیدن یا استفاده از مواد مخدر

7. عوامل محیطی:

قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی یا

8. لخته شدن خون:

برخی از اختلالات انعقادی خون

نقش مشکلات ژنتیکی یا کروموزومی در سقط جنین

کروموزوم‌ها حامل ژن‌ها هستند و اطلاعات لازم برای رشد و تکامل جنین را به ارث می‌رسانند. هر انسان به طور معمول 23 جفت کروموزوم دارد که نیمی از آنها از مادر و نیمی دیگر از پدر دریافت می‌شود.

مشکلات کروموزومی می‌توانند به اشکال مختلف در سقط جنین نقش داشته باشند:

مرگ داخل رحمی جنین (Intrauterine fetal death): در این حالت، نطفه تشکیل شده است، اما رشد آن قبل از مشاهده یا احساس علائم سقط متوقف می‌شود.
بارداری پوچ (Absent pregnancy): در این حالت، نطفه اصلاً تشکیل نمی‌شود.
حاملگی مولی (Mole) یا بچه خوره: در این حالت، تمام کروموزوم‌ها از پدر گرفته شده‌اند و جنین رشد نمی‌کند.
حاملگی نیمه مولی: در این حالت، کروموزوم‌های مادر باقی می‌مانند، اما پدر دو کروموزوم اضافی به جنین داده است.
اختلال در جفت: جفت نقشی حیاتی در تبادل مواد مغذی و اکسیژن بین مادر و جنین دارد. مشکلات کروموزومی می‌توانند در عملکرد جفت اختلال ایجاد کنند و منجر به سقط جنین شوند.
علاوه بر مشکلات کروموزومی، آسیب به سلول‌های جنین یا تخمک و اسپرم نیز می‌تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد.

نقش کروموزوم‌ها در سقط جنین:

نابسامانی عددی کروموزوم‌ها:

تریزومی: وجود یک کروموزوم اضافی در یک جفت کروموزومی (مانند سندرم داون)
مونوزومی: فقدان یک کروموزوم در یک جفت کروموزومی

جابجایی کروموزومی:

جابجایی قطعات کروموزومی بین دو کروموزوم مختلف

ساختار غیرطبیعی کروموزوم:

حذف یا اضافه شدن قطعات کوچک کروموزوم

تشخیص مشکلات کروموزومی:

آزمایش خون:

برای بررسی ناهنجاری‌های عددی کروموزوم‌ها
آزمایش CVS (نمونه‌گیری از پرزهای جفتی):
برای بررسی کروموزوم‌ها و DNA جنین

آزمایش آمنیوسنتز:

برای بررسی کروموزوم‌ها و DNA جنین

مشاوره ژنتیک:

مشاوره ژنتیک قبل از بارداری یا بعد از سقط جنین می‌تواند به شما در
درک خطر ابتلا به مشکلات کروموزومی
بررسی گزینه‌های بارداری
تصمیم‌گیری برای بارداری

عوامل خطرساز در سقط جنین

• رژیم غذایی ناسالم یا سوء تغذیه: کمبود مواد مغذی ضروری مانند اسید فولیک، آهن و ویتامین D می‌تواند
• مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر می‌تواند
• با افزایش سن مادر، به خصوص بعد از 35 سالگی، خطر سقط جنین
• عدم درمان بیماری تیروئید می‌تواند
• عدم تعادل هورمون‌هایی مانند پروژسترون و استروژن
• قند خون بالا می‌تواند
• برخی از عفونت‌ها مانند عفونت‌های مقاربتی
• چاقی مفرط می‌تواند
• مشکلات دهانه رحم
• ناهنجاری‌ های رحمی
• مصرف برخی از داروها
• فشار خون بالا

انواع سقط جنین

سقط کامل:

در این نوع سقط، تمام بافت‌های بارداری از جمله جنین و جفت از رحم خارج می‌شوند. این نوع سقط معمولاً با خونریزی شدید، درد شکم و انقباضات عضلات همراه است.

سقط ناقص:

در این نوع سقط، قسمتی از بافت‌های بارداری (جنین یا جفت) از رحم خارج می‌شود، اما قسمتی دیگر از آن در رحم باقی می‌ماند. این نوع سقط می‌تواند خطرناک باشد و به مراقبت‌های پزشکی فوری نیاز دارد.

سقط فراموش‌ شده:

در این نوع سقط، جنین در رحم می‌میرد، اما بدن آن به طور طبیعی دفع نمی‌شود. این اتفاق می‌تواند بدون هیچ علامتی رخ دهد و یا با علائمی مانند لکه‌بینی یا خونریزی خفیف همراه باشد.

تهدید به سقط:

در این نوع سقط، زن باردار علائمی مانند خونریزی یا درد شکم را تجربه می‌کند، اما دهانه رحم بسته است و بارداری هنوز ادامه دارد. احتمال سقط در این حالت وجود دارد، اما با مراقبت‌های پزشکی مناسب، ممکن است بارداری ادامه پیدا کند.

سقط حتمی:

در این نوع سقط، دهانه رحم باز شده و علائمی مانند خونریزی شدید، درد شکم و انقباضات عضلات وجود دارد. در این حالت، بارداری به طور قطع سقط خواهد شد.

سقط عفونی:

در این نوع سقط، عفونت رحم به دنبال سقط جنین رخ می‌دهد. این اتفاق می‌تواند خطرناک باشد و به مراقبت‌های پزشکی فوری نیاز دارد.

راه‌ کارهای درمان سقط جنین

۱. انتظار:

در سقط کامل، که تمام بافت‌های بارداری از بدن خارج شده‌اند، نیازی به درمان نیست. در این حالت، بدن به طور طبیعی بافت‌های باقی‌مانده را دفع می‌کند. این فرآیند ممکن است چند هفته طول بکشد و با خونریزی و درد شکم همراه باشد.

۲. درمان دارویی:

در سقط ناقص، که قسمتی از بافت‌های بارداری در رحم باقی مانده است، می‌توان از دارو برای دفع بافت‌های باقی‌مانده استفاده کرد. این داروها معمولاً به صورت قرص یا شیاف تجویز می‌شوند و باعث انقباضات رحمی و خونریزی می‌شوند که به دفع بافت‌های باقی‌مانده کمک می‌کند.

۳. درمان جراحی:

در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بافت‌های باقی‌مانده از رحم باشد. این روش معمولاً در موارد زیر انجام می‌شود:

زمانی که سقط با خونریزی شدید یا عفونت همراه باشد.
زمانی که روش‌های دیگر درمانی با شکست مواجه شده باشند.
زمانی که زن باردار تمایل به روش‌های دیگر درمانی نداشته باشد.