اطلاعات گیاه آمله

آمله یک درختچه است که برگهای کوچک و فشرده دارد. گلهایش رنگ خاکستری و میوه‌هایش کروی هستند. در زبان فارسی به این گیاه “آملا” و در طب سنتی به آن “املاج” می‌گویند.

میوه آملا طعمی تلخ و قابض دارد و پوست نازک آن شبیه آلو است و به اندازه یک گردو است.

برای کاهش طعم تلخ و قابض آملا، آن را به مدت سه روز در شیر گاو خیسانده و سپس شسته و خشک می‌کنند. به این نوع آملا که این فرآیند را طی کرده می‌گویند “آملا پرورش یافته” یا “شیر آمله”. این گیاه حاوی مقدار زیادی ویتامین C است.

خواص آمله:

– آمله خواص سرد و خشکی دارد.
– اثر قابضی دارد.

آمله برای تقویت موها مفید است و رطوبت معده را کاهش می‌دهد.

دانه‌های آمله برای تسکین آسم، برونشیت و مشکلات صفراوی استفاده می‌شود.

شیخ ابوعلی سینا معتقد است که آمله برای تقویت قلب مفید است.

اما برای بیمارانی که مشکلات طحال دارند، استفاده از این گیاه مضر است. در صورت استفاده نادرست این گیاه توسط بیماران طحالی، بهتر است مقداری عسل و سنبل الطیب مصرف کنند.

آمله برای بهبود حافظه نیز مفید است.

در روایات مختلف ائمه معصومین (ع) درباره خواص آملا ذکر شده است: برای رطوبت بدن، سنگ مثانه، بواسیر، باد و دردهای معده مفید است. در پزشکی، از میوه، پوست و ریشه‌ی این گیاه استفاده می‌شود. آن را می‌توان به صورت پودر، خیسانده و دم کرده مصرف کرد.

اثرات جانبی آمله شامل سودا، احساس تشنگی، بروز خشکی دهان، خونریزی بواسیر و از بین رفتن بینی، رطوبت معده، ضعف قلب، نقص چشم، مشکلات معده و اعصاب، ریزش مو، بروز نفخ شکم، کاهش اشتها، تب، آسم، سیاتیک، روماتیسم، سکته مغزی و سوزاک می‌شود.

این گیاه حاوی پروتئین، چربی، مواد معدنی، ویتامین C، اسید تانیک، اسید گالیک، تانن، گلوکز، سودا و صمغ است.