تغییرات اپیژنتیک یکی از مکانیسمهای کلیدی در توضیح انتقال ترومای بین نسلی است. این تغییرات به معنای تغییرات در بیان ژنها بدون تغییر در توالی DNA هستند و میتوانند تحت تأثیر عوامل محیطی، از جمله تجارب تروماتیک، قرار گیرند
به عنوان مثال، افرادی که آسیبهای شدید را تجربه کردهاند، ممکن است تغییراتی در ژنهای خود ایجاد کنند که این تغییرات میتواند به نسلهای بعدی منتقل شود
تحقیقات نشان دادهاند که فرزندان بازماندگان حوادث تلخ تاریخی، سطوح بالاتری از هورمون استرس کورتیزول دارند، حتی اگر خودشان هرگز در معرض چنین آسیبهایی نبوده باشند
این نشان میدهد که تجربیات تروماتیک والدین میتواند بر روی بیان ژنها و پاسخهای فیزیولوژیکی نسلهای بعد تأثیر بگذارد
تغییرات اپیژنتیک میتواند به نسلهای بعدی کمک کند تا به شرایط مشابه بهتر پاسخ دهند. برای مثال، اگر یک نسل تجربه قحطی داشته باشد، ممکن است تغییراتی در ژنهای مرتبط با متابولیسم ایجاد شود که به نسلهای بعدی منتقل گردد این پدیده نشاندهنده تأثیر عمیق تجربیات انسانی بر سلامت روان و جسم نسلهای آینده است.
عفت حیدری روانشناس اجتماعی در ادامه این مطلب آورده است تجربیات انسانی تأثیر عمیق و ماندگاری بر سلامت روان و جسم نسلهای آینده دارند. این تأثیرات میتوانند به صورت مثبت یا منفی بروز کنند و بهویژه در دوران کودکی و نوجوانی، پایهگذار سلامت روانی و جسمی فرد در بزرگسالی خواهند بود.
تأثیرات مثبت شامل یادگیری مهارتهای زندگی، حمایت اجتماعی و تجارب مثبت هستند که میتوانند به تقویت عزت نفس و کاهش اضطراب کمک کنند. افرادی که در محیطهای حمایتی رشد میکنند، معمولاً از سلامت روان بهتری برخوردارند و کمتر در معرض بیماریهای جسمی قرار میگیرند.
از سوی دیگر، تجربیات منفی مانند خشونت خانگی یا فشارهای اجتماعی میتوانند منجر به مشکلات جدی در سلامت روان شوند.
این مشکلات نه تنها کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار میدهند، بلکه احتمال ابتلا به بیماریهای جسمی را نیز افزایش میدهند. مطالعات نشان دادهاند که افراد مبتلا به اختلالات روانی، بیشتر در معرض بیماریهای مزمن جسمی هستند.
بنابراین، توجه به تجربیات انسانی و ایجاد محیطهای حمایتی برای نسلهای آینده، میتواند بهبود قابل توجهی در سلامت روان و جسم آنها ایجاد کند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0