اصول برخورد با کودکان بد دهن قبل از هر چیز، قبل از اینکه خشم و عصبانیت در شما برافروزد، به یاد داشته باشید که کودکان پیشدبستانی معنای ناشایستی کلماتی که ممکن است بگویند را نمیفهمند. همچنین، شما تنها والدینی نیستید که با این مشکل روبرو هستند. بسیاری از والدین در برخی اوقات مجبور میشوند کودک
قبل از هر چیز، قبل از اینکه خشم و عصبانیت در شما برافروزد، به یاد داشته باشید که کودکان پیشدبستانی معنای ناشایستی کلماتی که ممکن است بگویند را نمیفهمند. همچنین، شما تنها والدینی نیستید که با این مشکل روبرو هستند. بسیاری از والدین در برخی اوقات مجبور میشوند کودک خود را در این سن به خاطر بدگویی مورد سرزنش قرار دهند.
یک کودک سه یا چهار ساله به تدریج متوجه میشود که برخی از کلمات توجه اطرافیان را جلب کرده و پدر و مادر را به واکنش وا میدارد. این درک باعث تحریک و هیجان کودک میشود، زیرا او در حال آزمون مرزها و محدودیتها است. در نظر گرفتن حس شوخطبعی که در حال شکلگیری است و نامگذاری برخی از بخشهای خصوصی بدن به عنوان چیزی بیشتر از یک شوخی خندهدار است، به کودک کمک میکند. با این حال، برخورد مناسب با کودکان بد دهن مهم است تا این رفتار را تنظیم کند یا بتواند آن را تشدید کند.
ارزشهای خانوادگی نقش مهمی در نحوه واکنش شما نسبت به بدگویی ایفا میکنند. برای برخی خانوادهها، استفاده از کلمات ناسزا معمولی اهمیت خاصی ندارد. اما برخی دیگر از خانوادهها، استفاده از این کلمات با واکنش سریعی همراه خواهد شد. در هر صورت، شما باید با فرزندان خود درباره ارزشهای مختلف افراد صحبت کنید تا آنها بدانند کلماتی که استفاده میکنند ممکن است برای دیگران آزاردهنده باشد. اگر شما به طور قطعی این کلمات را ممنوع میدانید، با فرزندتان درباره این موضوع صحبت کنید تا از آن آگاه شوند.
زمانی که قصد دارید با بدگویی فرزندتان برخورد کنید، به دلایل احتمالی این رفتار او توجه کنید. اینکه چه زمانی و به چه شکلی بدمزه میدهد، اهمیت دارد. رفتار یک کودک پنج ساله که در اتوبوس کلمات ناشایستی را تکرار میکند، بسیار متفاوت از رفتار یک پسر پانزده ساله است که به معلم خود بدگویی میکند.
گاهی کودکان به دلیل عدم تسلط به برخی مهارتهای اساسی زندگی مانند مهارت برقراری ارتباط و مهارتهای اجتماعی، بدگویی میکنند. اگر این دلیل برای بدگویی آنها باشد، بسیار مهم است که به او این مهارتها را بدون هدررفت زمان آموزش دهید. در غیر این صورت، ممکن است عواقب ضعف این مهارتها در تمام زندگی او تاثیر بگذارد.
بزرگسالانی که در مهارتهای اجتماعی و خودکنترل ضعف دارند، ممکن است به دلیل بدگویی از کار اخراج شوند. آنها احتمالا به این دلیل که با استفاده از زبان ناسزا دیگران را آزار میدهند، در روابطشان با مشکل مواجه میشوند.
اگر فکر میکنید بدگویی نشانهای از یک مشکل بزرگتر، مانند ضعف در مدیریت خشم، باشد، به عنوان بخشی از استراتژی تربیتی خود به کودک این مهارتها را آموزش دهید.
به رفتارهایتان به عنوان یک الگوی قابل تقلید برای کودکان توجه کنید. اگر به طور مکرر بدگویی میکنید، احتمالاً کودک شما هم همین رفتار را به خود اختصاص خواهد داد. به سادگی اینکه به او بگویید “این کلمات برای بزرگترهاست؛ من میتوانم بگویم اما تو نه”، بدگویی او را متوقف نخواهد کرد. کودکان میخواهند مانند بزرگسالان باشند و رفتار شما را تقلید خواهند کرد.
اگر تا به حال به زبانی که صحبت میکنید دقت نکردهاید و کودک شما از شما الگو گرفته است، اولین قدم برای مقابله با این موقعیت، تغییر زبان خودتان است. اگر شما به عنوان یک الگوی در مدیریت خشم و بیان احساسات و افکار، بدون استفاده از بدگویی باشید، کودک شما نیز همین رویکرد را یاد خواهد گرفت.
علاوه بر این، مراقب راههای دیگری باشید که کودک با زبان نامناسب مواجه میشود. اگر به کودک اجازه میدهید فیلمی ببیند یا به بازیهای ویدئویی پر از بدگویی مشغول باشد، احتمالاً از آنها الگوبرداری خواهد کرد. اگر میخواهید میزان بدگویی او را کاهش دهید، هر گونه مواجههای را با این مواد مخرب کاهش دهید.
کودکان اغلب به رفتارهایی متوسط گرفتار میشوند که توجه بزرگسالان را به خود جلب میکند. اگر به کلمات ناشایستی که به کار میبرد، خندیده یا واکنشی قوی نشان دهید، تقریباً تضمین میکنید که او آن کلمات را دوباره تکرار خواهد کرد.
بیتوجهی میتواند به عنوان اولین قدمی در مقابله با این رفتار جلب توجه، به خصوص برای کودکان کوچکتر، مؤثر باشد. اگر بدگویی تکرار شود، در حالی که توجه ویژهای نشان نمیدهید، به او توضیح دهید که این کلمه مناسب نیست و دیگر نباید آن را تکرار کند.
اگر بدگویی کودک به یک مشکل تبدیل شده است، ممکن است به وضعیتی نیاز داشته باشد که قوانین مربوطه را تعیین کند. یک قانون ساده که میگوید “از زبان مناسب استفاده کن” میتواند به او کمک کند. ممکن است کودک به هشدارها و یادآوریهایی نیاز داشته باشد تا بفهمد چه معنی “مناسب” است. والدین و مربیان ممکن است ترجیح دهند قانونی را تعیین کنند که میگوید “فقط در اتاق خودتان میتوانید به شکل ناشایستی صحبت کنید تا سایر افراد آن را نشنوند.”
اگر شما یک قانون برای مقابله با بدگویی تعیین کرده اما تغییری رخ نداد، ممکن است لازم باشد توجه به عواقب منفی این رفتار ایجاد شود. اگر کودک در حالت عصبانیت فحش میدهد، او را از محیط مورد نظر دور کنید تا یاد بگیرد که قبل از اینکه کاری آزاردهنده را بگوید، خود را آرام کند.
یک روش دیگر برای مواجهه با بدگویی، “شیشه حرف بد” است. هر کسی که در خانه بدگویی کند، باید مقداری پول را درون شیشه قرار دهد. این روش مؤثر است زمانی که کودک به مقداری پول دسترسی داشته باشد که میتواند از آن محروم شود.
میتوانید درباره استفاده از پول جمعشده به خوبی فکر کنید. از این پول برای سفر خانوادگی استفاده نکنید. اگر کودک بداند که این پول برای یک کار سرگرمکننده استفاده خواهد شد، احتمالاً بیشتر به بدگویی روی میدهد تا به نتیجه نهایی سهیم شود.
اهدای پول به خیریه در ابتدا ممکن است به نظر یک ایده خوب برسد، اما این ممکن است پیام اشتباهی را به کودک منتقل کند که “ما با بدگویی به دیگران کمک میکنیم”. احتمالاً این پیامی نیست که میخواهید به او منتقل کنید. بنابراین، از این پول برای پرداخت قبوض خانه و مصارف مرتبط استفاده کنید.
یک روش تربیتی دیگر این است که به کودک برای صحبت خوب پاداش دهید. برای مثال، اگر کودکی در مدرسه به دلیل بدگویی مشکل پیدا میکند یا وقتی از کسی عصبانی است، به جای فحش دادن به او، پاداشی به او بدهید. این روش میتواند برای کودک موجب انگیزه شود تا به جای بدگویی، کلمات مهربانانه را به کار ببرد.
سیستم اقتصاد جتونی نیز یک راه خوب برای تحریک بچهها به استفاده از کلمات مهربانانه و متوقف کردن بدگویی در طول روز است. در این سیستم، کودک به عنوان پاداش برای رفتارهای مثبت خود جتونها دریافت میکند و در نهایت با جمع کردن این جتونها، به پاداش بزرگتری دست خواهد یافت.
هدف بلندمدت شما باید این باشد که به کودکتان آموزش دهید که زبان او بر دیگران تأثیر میگذارد و اگر در زمان نامناسبی یا به شخصی فحش بدهد، ممکن است با عواقب جدی روبهرو شود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0