به گزارش میگنا
شایان آتابای روانشناس سلامت و بالینی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد اثرات مخرب
والدین کنترلگر بر روان و ذهن فرزندانشان گفت: انسان بهطور طبیعی و غریزی میل به محافظت از خود و فرزندانش دارد. از دیدگاه تکاملی، این ویژگی به دلیل وجود خطرات محیطی در گذشته، نقش مهمی در بقای بشر داشته است. با تغییر محیط و کاهش تهدیدات بیرونی، این میل همچنان در والدین باقی مانده و در برخی موارد منجر به رفتارهای کنترلگرایانه میشود.
عواملی که در کنترلگری والدین نقش دارند
آتابای گفت: عوامل اختصاصی دیگری نیز میتوانند در کنترلگری والدین نقش داشته باشند. یکی از این عوامل، ترس از عواقب ناگوار است که یا ناشی از عدم آگاهی است یا به دلیل دریافت اطلاعات نادرست و اغراقآمیز از اخبار و رسانهها. در این شرایط، والدین ممکن است خطرات بیرونی را بیش از حد واقعی ارزیابی کرده و برای محافظت از فرزندانشان به کنترل افراطی روی آورند.
عامل دیگر تجربیات شخصی والدین در کودکی است. والدینی که در گذشته حمایت کافی را تجربه نکردهاند، ممکن است برای جبران این کمبود، رویکردی افراطی در مراقبت از فرزندان خود اتخاذ کنند. آنها با این کار تلاش میکنند تا از مشکلاتی که خودشان با آن مواجه بودهاند، فرزندانشان را دور نگه دارند.
همچنین اضطرابهای اجتماعی و اقتصادی میتوانند عاملی برای افزایش کنترلگری والدین باشند، در جوامعی که تنشهای اقتصادی و اجتماعی بالاست، والدین برای اطمینان از آینده فرزندانشان، سختگیری بیشتری نشان میدهند. علاوه بر این، تأثیرپذیری از سایر والدین و تعاملات اجتماعی نیز در تشدید این رفتار نقش دارد؛ والدین در گفتگو با یکدیگر، تحت تأثیر هشدارها و نگرانیهای دیگران قرار گرفته و این امر منجر به کنترل بیشتر بر فرزندان میشود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0