مجله
تاریخ انتشار : چهارشنبه 28 می 2025 - 13:31
0 بازدید
کد خبر : 30847
آلودگی ذرات بسته به غلظت آنها می تواند برای تنفس انسان بسیار خطرناک باشد. آلودگی ذرات قابل تنفس، ممکن است باعث بیماری، بستری شدن در بیمارستان و مرگ زودرس شود. حداکثر غلظت ذرات می تواند از چند ساعت تا چند روز ادامه داشته باشد. مرگ زودرس ناشی از تنفس این ذرات، می تواند درست در روزی که سطح ذرات بالا می رود یا در عرض یک تا دو ماه پس از آن رخ دهد.
آلودگی ذرات همچنین اثرات مضر بسیاری دارد از کاهش عملکرد ریه تا حملات قلبی. تحقیقات نشان داده که افزایش کوتاه مدت غلظت ذرات می تواند منجر به افزایش مرگ و میر در نوزادان، افزایش مراجعه به بیمارستان برای بیماری های قلبی عروقی از جمله حملات قلبی و بیماری ایسکمیک قلبی، افزایش مراجعه به بیمارستان به علت بیماری های مزمن انسداد ریوی(COPD)، افزایش بستری شدن بعلت آسم در بین کودکان و افزایش شدت حملات آسم در کودکان شود.
تنفس غلظت بالای آلودگی ذرات در طولانی مدت نیز می تواند کشنده باشد. در سال 2013 آژانس بین المللی تحقیقات سرطان وابسته به سازمان جهانی بهداشت بدون توجه به منشا ذرات اعلام کرد که ذرات معلق، سرطان زا هستند. مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق می تواند باعث ایجاد آسم در کودکان، تشدید بیماری های مزمن انسداد ریوی در بزرگسالان، کند شدن رشد عملکرد ریه در کودکان و نوجوانان، افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی و نیز افزایش خطر حملات قلبی و سکته مغزی شود.
نتایج مطالعاتی که تاثیر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی ذرات بر روی سیتم عصبی را بررسی می کند، نشان می دهد که در بزرگسالان باعث کاهش حجم مغز و زوال عقل می شود. دانشمندان شواهدی یافته اند مبنی بر اینکه آلودگی ذرات ممکن است بر حاملگی مانند زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و مرگ و میر جنین و نوزادان تاثیرگذار باشد.
افزایش غلظت ذرات معلق قابل تنفس در هوا به دنبال پدیده گرد و غبار می تواند باعث تشدید بیماری های قلبی عروقی و تنفسی، کاهش دید و افزایش احتمال حوادث از جمله حوادث رانندگی شود. همچنین این پدیده می تواند باعث اختلال در فعالیت های اجتماعی، حمل و نقل و در نهایت تعطیلی مدارس و ادارات شود.
ذراتی که به دلیل پدیده گرد و غبار ایجاد می شوند می توانند علاوه بر محل ایجاد آن که در مناطق خشک و نیمه خشک است، توسط جریان باد حرکت کرده و به مسافت های دوردست انتقال یابند. این وضعیت به خصوص برای ذرات ریزتر که مدت زمان بیشتری می توانند در هوا معلق باشند بیشتر اتفاق می افتد.
ذرات ریز معلق در هوا که بر اثر پدیده گرد و غبار ایجاد می شوند و یا به صورت معمول در هوا به خصوص هوای شهرهای بزرگ وجود دارند می توانند از راه های مختلفی وارد بدن شده و اثرات خود را ایجاد کنند بنابراین کنترل ورود این ذرات به بدن می تواند تا حدودی اثرات ایجاد شده توسط این ذرات را کاهش دهد. بنابراین گرد و غبار موجود در هوا خطرات جدی برای سلامت انسان دارد.
اندازه ذرات گرد و غبار یک عامل تعیین کننده اصلی خطر بالقوه برای سلامت انسان است. ذرات بزرگتر از 10 میکرومتر قابل تنفس نیستند لذا فقط می توانند به اندام های خارجی آسیب بزنند که عمدتا باعث تحریک پوست و چشم، ملتحمه و افزایش حساسیت به عفونت چشمی می شود.
ذرات قابل استنشاق، کوچکتر از 10 میکرومتر اغلب در بینی، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی گیر افتند بنابراین می توانند با اختلالات تنفسی مانند آسم، نای، ذات الریه، رینیت آلرژیک و سیلیکوزیس همراه باشند. با این حال، ذرات ریزتر ممکن است به دستگاه تنفسی تحتانی نفوذ کرده و وارد جریان خون شوند جایی که می توانند بر تمام اندام های داخلی تاثیر بگذارند و مسئول نارسایی های قلبی عروقی باشند.
منبع: راهنمای اصول خود مراقبتی در برابر طوفان های گرد و غباری/ معاونت بهداشت وزارت بهداشت
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0