تحلیل لثه یا بیماری لثه (پریودنتیت) اغلب بیماریهای التهابی است که با تحلیل و آسیب به بافتهای اطراف دندان و لثه همراه است. برخی از علائم و نشانههای مشترک بیماری لثه عبارتند از: 1. خونریزی لثه: لثه خونریزی میکند، به ویژه هنگام شستشوی دهان یا استفاده از خیط دندان. 2. التهاب و تورم لثه: لثه
تحلیل لثه یا بیماری لثه (پریودنتیت) اغلب بیماریهای التهابی است که با تحلیل و آسیب به بافتهای اطراف دندان و لثه همراه است. برخی از علائم و نشانههای مشترک بیماری لثه عبارتند از:
1. خونریزی لثه: لثه خونریزی میکند، به ویژه هنگام شستشوی دهان یا استفاده از خیط دندان.
2. التهاب و تورم لثه: لثه قرمز و تورم شده به نظر میرسد و ممکن است درد و حساسیت نیز داشته باشد.
3. قرارگیری پاکتهای لثه: پاکتهای عمیقی در اطراف دندانها شکل میگیرند که خاصیت نرمال لثه را تغییر میدهند.
4. علائم خودکشی دندان: دندانها ممکن است شروع به لرزیدن کنند و در بعضی موارد، دندانها ممکن است به لثه نزدیک شوند و نه به طور طبیعی در جای خود قرار داشته باشند.
5. بدبوی دهان: عفونت لثه میتواند باعث بوی نامطبوع دهان شود.
درمان بیماری لثه بستگی به شدت آن دارد. در صورتی که بیماری در مراحل اولیه و ملایم باشد، روشهای غیرجراحی معمولاً کافی هستند. این روشها عبارتند از:
1. بهداشت دهان: شستشوی دهان منظم با مسواک و خمیر دندان، استفاده از خیط دندان و آبگوشت کردن میان دندانها برای حذف پلاک و باکتریها از سطح دندان و لثه.
2. پاکسازی پروفسیونال: تمیزکاری دندان حرفهای توسط دندانپزشک یا بهداشت دهانی به منظور از بین بردن آسیبها و پلاکهای ریزشی.
3. داروهای دهانی: استفاده از داروهای ضد التهاب و ضد باکتری برای کنترل التهاب و عفونت.
به طور معمول، در موارد شدیدتر بیماری لثه نیاز به درمان جراحی و تداخلی دارد. برخی از روشهای درمانی جراحی شامل موارد زیر میباشند:
1. پالپ فلپ: جراحی برای تمیز کردن بافتهای التهابی و عفونی شده لثه.
2. جراحی پالپ برگشتپذیر: جراحی برای بازسازی و ترمیم بافرآیندهای آسیب دیده در لثه و بافتهای اطراف دندان.
3. جراحی پیوند لثه: استفاده از بافت لثه خود بیمار یا بافت لثه پیوندی برای تقویت و بازسازی لثه.
4. جراحی پیوند استخوان: جراحی برای افزایش حجم استخوان در ناحیه از دست رفته و بازسازی بافتهای حمایتی.
مهمترین روش برای درمان بیماری لثه از طریق پیشگیری است. حفظ بهداشت دهان و دندانها، شستشوی منظم دهان، استفاده از خیط دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک برای بررسی و تمیزکاری دهان میتواند به کاهش خطر بروز بیماری لثه کمک کند.
مهمترین نکته این است که در صورت مشاهده هرگونه تغییر در رنگ، شکل یا حالت لثه خود، بهتر است به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب برای شما تعیین شود.
انواع عقبنشینی لثه
عقبنشینی لثه یا رکود لثه (Gingival Recession) به وضعیتی اشاره دارد که لثه از ناحیهای که باید دندان را بپوشاند، عقبنشینی کرده و بخشی از سطح دندان بهطور قابل مشاهده فاش میشود. این مسئله میتواند به علت مشکلات لثه، بافتهای پشتی لثه و یا عوامل دیگری ایجاد شود. در زیر، به برخی از انواع عقبنشینی لثه اشاره میکنم:
1. عقبنشینی لثه بدون التهاب: در این حالت، لثه بدون نشانههای التهابی عقبنشینی میکند. این نوع عقبنشینی معمولاً به عوامل مکانیکی مانند برسیدگی بیش از حد سخت مسواک، برس غیرمناسب، استفاده اشتباه از خیط دندان، جراحی ارتودنسی و آبسه دهانی مربوط میشود.
2. عقبنشینی لثه با التهاب: در این حالت، عقبنشینی لثه همراه با التهاب و التهاب لثه (پریودنتیت) است. عواملی مانند پلاک و باکتریهای موجود در دهان، عوامل تنظیمی و ژنتیکی میتوانند منجر به این نوع عقبنشینی لثه شوند.
3. عقبنشینی لثه با عوامل ساختاری: در برخی موارد، عقبنشینی لثه میتواند ناشی از عوامل ساختاری بدن باشد، مانند ضخامت کم لثه، محیط دهانی عریض، موقعیت غیرمطلوب دندانها و اندازه و شکل عظمتهای فکی.
4. عقبنشینی لثه ناشی از بروز سن: با پیشروی سن، لثه ممکن است عقبنشینی کند و برخی از سطح دندانها فاش شوند. این نوع عقبنشینی لثه معمولاً به صورت طبیعی و بدون نشانههای التهابی رخ میدهد.
درمان عقبنشینی لثه بستگی به علت و شدت آن دارد. در برخی موارد، تغییر رفتارهای بهداشت دهانی میتواند کمک کند. اما در موارد شدیدتر، روشهای درمانی شامل:
– جراحی پیوند لثه: در این روش، بافت لثه از منطقهای دیگر از دهان (مانند حفره دهان) به ناحیه عقبنشینی شده منتقل میشود.
– جراحیپوسیدگی ریشه: در برخی موارد، عقبنشینی لثه ناشی از پوسیدگی ریشه دندانها است. در این صورت، لازم است پوسیدگی ریشه درمان شود و در صورت لزوم، پوشش متناسب بازسازی شود.
– جراحی پیوند عظمی-لثه: در این روش، علاوه بر انتقال بافت لثه، بافت عظمی نیز ممکن است نیاز به ترمیم داشته باشد.
– روشهای پزشکی تجدید نظم لثه: این شامل فرآیندهایی است که بهبود روند عقبنشینی لثه را تسریع میکند و ممکن است شامل تزریق مواد تحریکی، استفاده از لیزر، خمیر دندانهای ضد عفونی کننده و غیره باشد.
مهمترین قدم در درمان عقبنشینی لثه، تشخیص و مشخص کردن علت اصلی آن است. برای این منظور، مراجعه به دندانپزشک استمراری و مشاورهی حرفهای توسط یک تخصصیدندانپزشک یا پریودنتیست پیشنهاد میشود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0