با کودک پرخاشگر چه کنیم؟

رفتار با کودکان پرخاشگر به مجموعه اقدامات و روش‌هایی گفته می‌شود که به منظور مداخله در رفتارهای پرخاشگرانه کودکان، کنترل و درمان این رفتارها صورت می‌گیرد. این اقدامات و روش‌ها باید با اصول علمی و توصیه‌های روانشناسی سازگار باشند.

حائز اهمیت است که چگونگی برخورد با کودکان پرخاشگر بسیار حساس و مهم است و تأثیر مستقیمی بر کنترل و شدت پرخاشگری کودکان دارد. رفتار و واکنش صحیح شما می‌تواند کنترل و درمان پرخاشگری کودکان را تسهیل کند، در حالی که رفتار و واکنش نامناسب و بی‌اطلاع شما ممکن است باعث تشدید رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان شود.

پرخاشگری در واقع یک واکنش است که همراه با خشونت و صدمه‌زنی به دیگران همراه است و در طی آن، فرد پرخاشگر سعی می‌کند مشکلی را که در ذهن خود یا در محیط اطرافش وجود دارد، بیان کند.

پرخاشگری در بین کودکان و نوجوانان یکی از پدیده‌های رایج است و والدین همواره نگرانی درباره چگونگی برخورد با کودکان پرخاشگر را دارند.

پرخاشگری اتفاق می‌افتد زمانی که کودکان نتوانسته اند احساسات خود را به طور کلامی با دیگران به اشتراک بگذارند و سعی می‌کنند احساسات داخلی خود را از طریق پرخاشگری بیان کنند.

دلایل پرخاشگری کودک

دلایل پرخاشگری در کودکان می‌توانند به عوامل بیرونی یا درونی برگردانده شوند و در طول زمان، این عوامل می‌توانند احساس عصبانیت و پرخاشگری را در کودک تقویت کنند.

عوامل درونی پرخاشگری کودکان عبارتند از:
– استرس
– عدم موفقیت در انجام وظایف
– ناتوانی در برقراری ارتباط با اطرافیان
– احساس گناه و مسئولیت‌پذیری برای تمامی اتفاقات

عوامل بیرونی پرخاشگری کودکان شامل موارد زیر می‌شود:
– تأثیر محیط زندگی و مواجهه با جامعه خشمگین
– ساختار نامناسب روابط خانوادگی
– محیط‌های ناشناخته مدرسه و قرارگیری در آنها
– الگوبرداری از اطرافیان، به ویژه پدر و مادرها، توسط کودکان.

متوجه شوید که این عوامل تنها چند مثال از دلایل ممکن برای پرخاشگری کودکان هستند و برای هر کودک ممکن است ترکیبی از این عوامل و سایر عوامل نیز وجود داشته باشد. همچنین، مهم است که به این نکته توجه کنید که پرخاشگری کودکان مسئله پیچیده‌ای است و نیاز به رویکردهای گوناگون برای مداخله و مدیریت آن دارد.

رفتار پرخاشگرانه در کودکان به دو شکل مشخص ظاهر می‌شود:

پرخاشگری ابزاری و پرخاشگری آسیب‌رسان.

در پرخاشگری ابزاری، کودک تنها سعی می‌کند با نشان دادن رفتارهای پرخاشگرانه، به اهداف و مقاصد خود نزدیک‌تر شود. این نوع رفتار شامل فریاد کشیدن، پرتاب اسباب‌بازی‌ها، برخورد فیزیکی با والدین و قرار دادن آنها تحت فشار با استفاده از ابزارهایی مانند عدم خوردن غذا و … می‌شود.

در پرخاشگری آسیب‌رسان، کودک به مرور زمان و در مواجهه با جامعه خشمگین و برخورد نامناسب والدین، پتانسیل بالایی برای رفتارهای پرخشگرانه پیدا می‌کند. با توجه به شرایط کنونی و زندگی آپارتمانی، خانه و خانواده تنها محیطی است که کودکان می‌توانند در آن پرخاشگری خود را به نمایش بگذارند. در این نوع رفتار، آنها تنها سعی می‌کنند این پتانسیل خود را تخلیه کرده و با این رفتارها خشم و عصبانیت داخلی خود را کاهش دهند.

لطفاً توجه داشته باشید که این توضیحات تنها توضیحی کلی است و عوامل متعددی می‌توانند در پرخاشگری کودکان مؤثر باشند. همچنین، مدیریت و مداخله در رفتارهای پرخاشگرانه کودکان نیازمند رویکردهای مناسب و حمایت صحیح است.

روش‌های برخورد با کودکان پرخاشگر:

1. دریابید علت پرخاشگری: ابتدا باید علت پرخاشگری کودک را بفهمید. با بررسی محیط اطراف و شناخت نیازهای کودک، سعی کنید علت اصلی پرخاشگری را شناسایی کنید و با برطرف کردن آن علت، از پرخاشگری جلوگیری کنید.

2. رفتار والدین تأثیرگذار است: رفتار والدین می‌تواند بر روی رفتار کودک تأثیر گذار باشد. در برخی موارد، رفتار والدین می‌تواند ریشه‌های پرخاشگری و خشم کودک را تقویت کند. به خاطر داشته باشید که واکنش شما به اشتباهات کودک، نقش مهمی در تنش‌ها و عصبانیت او دارد. سعی کنید با صبر و حوصله، واکنش مناسبی نسبت به خطاهای کودک داشته باشید.

3. کودک را لازم نیاز به توجه بی‌‌‌‌بهره نکنید: یکی از ریشه‌های پرخاشگری کودکان، عدم توجه به آنهاست. در برخی موارد، والدین به خاطر اشتغال‌های کاری و اجتماعی خود، فراموش می‌کنند که فرزندانشان نیازمند دیده شدن و توجه قرار گرفتن هستند. سعی کنید همواره به کودکانتان توجه کنید و نیازهای آنها را به خوبی متوجه شوید.

4. از الگوهای زندگی پرخاشگرانه دوری کنید: کودکان به شدت تحت تأثیر محیط زندگی خود قرار می‌گیرند و سعی می‌کنند با الگوگیری از افراد اطراف، رشد و بلوغ خود را نشان دهند. الگوهای زندگی پرخاشگرانه از بلند صحبت کردن با یکدیگر شروع می‌شود و تا درگیری‌های فیزیکی و آسیب‌رساندن به یکدیگر پیش می‌رود. پس سعی کنید از الگوهای زندگی پرخاشگرانه دوری کنید و به کودکانتان نشان دهید که راه‌های سازنده و مثبت برای بیان خشم و احساساتشان وجود دارد.

5. تمرکز کودک را هنگام پرخاشگری دیگر جا به جا کنید: زمانی که متوجه می‌شوید کودک قصد دارد رفتاری پرخاشگرانه از خود نشان دهد، سعی کنید با ارائهاسباب بازی‌ها و اشیاء مورد علاقه‌اش، تمرکز و توجه او را به سمت آن‌ها جلب کنید. این کار باعث می‌شود کودک به طور موقت فراموش کند که چه چیزی او را عصبانی کرده است. این روش به شما کمک می‌کند تا ریشه‌های خشم و پرخاشگری در کودک تقویت نشود و الزامی بر این است که شما توجه مناسبی به فرزندتان داشته باشید.

با توجه به این راهنما، می‌توانید با کودک پرخاشگر خود بهتر برخورد کنید و سعی کنید محیط مناسبی را برای رشد و تعامل او فراهم کنید. همچنین، در صورت نیاز، می‌توانید با متخصصان روانشناسی یا کودکانه مشورت کنید تا راهنمایی‌های دقیق‌تری در این زمینه دریافت کنید.

تأثیر پرخاشگری بر آینده کودکان

روش‌های ارائه شده درباره رفتار با کودکان پرخاشگر می‌توانند به طور موقت به درمان پرخاشگری در کودکان کمک کنند. اما والدین باید با آگاهی از اینکه پرخاشگری و ناتوانی در کنترل خشم و عصبانیت چه تأثیری بر آینده کودکان خواهد داشت و چگونه این پرخاشگری می‌تواند در شخصیت آن‌ها ریشه کند، به همراه پزشک و روانشناس کودکان متخصص مشورت کنند و از آن‌ها بخواهند راه‌حلی منحصر به فرد برای رفتار با کودکان پرخاشگر دریافت کنند.